آمریکا، رژیم صهیونیستی و کشورهای حوزه خلیج‌فارس و مرتجع عربی طی نقشه جداگانه‌ای تلاش کردند که صدام را صلح‌دوست و خواستار صلح جلوه دهند و به نحوی ایران در زمین بازی آنها ورود کرد که با هوشمندی امام خمینی(ره) پیشگیری شد. البته سردمداران ظلم و کفر نقشه دیگری برای حفظ و نگهداری صدام کشیدند که این بار ایران در مقایسه با طرح قبلی آگاهانه‌تر ورود کرد و زیر بار خواسته‌های آنها نرفت. در این مختصر به عوامل بازیگر و دخیل در این توطئه و در مقابل پاسخ ایران به همراه طرح راهبردی عملیات رمضان اشاره می‌شو‌د.
در مباحث قبل به عقب‌نشینی ارتش متجاوز حزب بعث حاکم بر عراق در جبهه‌های جنوب و غرب اشاره کردیم که هدف آن صلح و آتش‌بس برای حفظ موقعیت صدام بود. آنها در تلاش بودند تا زمینه‌ای برای توقف جنگ و جلوگیری از ورود ایران به خاک عراق آماده کنند؛ به همین منظور موضوع آتش‌بس و عقب‌نشینی را طرح کردند. متعاقب نقشه سران کشورهای آمریکایی، اروپایی و کشورهای عربی مبنی بر تخلیه ظاهری نیروهای صدام از خاک ایران، شورای امنیت سازمان ملل تحت حمایت آمریکا، اروپا، شوروی سابق به پیشنهاد اردن جلسه‌ای پیرامون توقف جنگ تحمیلی تشکیل داد. در حالی که این سازمان پیوسته از رژیم بعث حاکم بر عراق حمایت می‌کرد و هرگز فشاری به عراق به منظور اعاده حقوق ایران به عمل نیاورده بود؛ لذا خیلی روشن بود که نمی‌توانست موافقت طرفین را جلب کند؛ چراکه از نظر جمهوری اسلامی تنها راه شکست صدام همان جنگ و انجام عملیات‌هایی، چون فتح‌المبین و الی بیت‌المقدس بود. آنچه فرماندهان جنگ در مصاحبه‌های‌شان ابراز کرده‌اند که عملیات رمضان در ادامه عملیات الی‌بیت‌المقدس بود؛ یعنی اگر پس از آزادسازی خرمشهر جنگ متوقف نمی‌شد و جریان واقعه حمله رژیم صهیونیستی به لبنان پیش نمی‌آمد، تصرف بصره و فشار بر عراق خیلی آسان تر به انجام می‌رسید. در واقع، وقتی دشمنان انقلاب اسلامی فهمیدند که ایران در جنگ برنده است، همه امکانات را در اختیار صدام گذاشتند. از طرفی مطبوعات غرب هم که به شکل مذبوحانه در تلاش بودند حمایت ایران را از توقف عملیات در خاک عراق به دست آورند، سازمان ملل را سرزنش کردند که چرا چنین قطعنامه‌ای را که در آن به خروج متجاوز اشاره شده است، در زمان تجاوز عراق به خاک ایران صادر نکرده است. این تحلیل با این هدف بود که به ایران بگویند سازمان ملل در آن زمان اشتباه کرد و اکنون که در قطعنامه پیرامون جنگ به خروج هر کشور از خاک کشور دیگر اشاره کرده است، یعنی سازمان ملل هم اشتباه خود را جبران کرده و در جهت کاهش تنش و تشنج در منطقه گام برداشته است. در یک جمع‌بندی آمریکا و اروپا از نفوذ ایران در خاک عراق ترس داشتند؛ لذا قطعنامه‌ای که سازمان ملل صادر و بر عقب‌نشینی و آتش‌بس تأکید کرد، در حقیقت نقشه غرب و آمریکا برای حفظ صدام بود. به همین دلیل عملیات رمضان و در ادامه عملیات‌های بعد با موفقیت همراه نشد و اوضاع سخت و سخت‌تر شد؛ چون همه چیز تغییر کرد.
